سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
وصیت شهدا
وصیت شهدا
لینک دوستان
پیوندهای روزانه
خبرنامه
 
آمار وبلاگ
  • کل بازدید: 151226
  • بازدید امروز: 25
  • بازدید دیروز: 35
  • تعداد کل پست ها: 78
درباره
دینا[187]

اگر چراغ امید در دل ما روشن نباشد حتی یک گام هم نمی توانیم جلو برویم. رحمت خدا، وسیع است، همه ی آفریده هایش را دوست دارد، بدانیم که او همراه و پشتیبان ماست. اگر همه ی سختی های زندگی بر ما فرود آید، باز هم به امید او حرکت می کنیم، زیرا قدرت خدا از همه چیز و همه کس بالاتر است.

جستجو
مطالب پیشین
آرشیو مطالب
صفحات اختصاصی
لوگوی دوستان
تدبر در قرآن
آیه قرآن
کاربردی
داستان روزانه



ابر برچسب ها

فضیلت و ثواب خواندن زیارت اربعین




روز بیستم ماه صفر، روز اربعین و به قول شیخین - شیخ مفید و شیخ طوسی- بازگشت اهل حرم امام حسین علیه السلام از شام به مدینه، و روز ورود اولین زائر آن حضرت جابربن عبدالله انصاری به کربلا، جهت زیارت امام حسین علیه السلام است .

زیارت آن حضرت در این روز مستحب است. که به فرموده امام حسن عسکری علیه السلام از نشانه های مؤمن است.

قال العسکری علیه السلام: "علامات المؤمنین خمس : صلاةُ الاحدی و الخمسین و زیارةُ الاربعین والتـَختم فی الیَمین و تـَعفیرُ الجـَبین و الجَهر بسم الله الرحمن الرحیم."(1)

از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام روایت شده که فرمودند:
علامات مؤمن پنج چیز است:

1- اقامه پنجاه و یک رکعت نماز فریضه و نافله در شبانه روز.
2- زیارت اربعین.
3- انگشتر به دست راست کردن.
4- جبین را در سجده بر خاک گذاشتن.
5- در نماز بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن.


اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است که جان خود و یارانش را فدای دین کرد. ازآنجا که گرامیداشت ‏خاطره شهید و احیاء اربعین وی، زنده نگهداشتن‏ نام و یاد و راه اوست و زیارت، یکی از راههای یاد و احیاء خاطره است، زیارت‏ امام حسین‏«ع‏» به ویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیاردارد.

امام حسن عسکری‏«ع‏» در حدیثی علامتهای ‏«مؤمن‏» را پنج چیز شمرده است:پنجاه و یک رکعت نماز در شبانه روز که هفده رکعت آن نمازهای واجب و مابقی نوافل می باشد، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانی بر خاک نهادن در نماز ‏و«بسم الله الرحمن الرحیم» را در نماز،آشکارا گفتن.(1)

زیارت اربعین که در این روز مستحب است، در کتب ادعیه آمده است ‏و به اینگونه شروع می‏شود: «السلام علی ولی الله و حبیبه...» که این متن،از طریق ‏صفوان جمال از امام صادق‏«ع‏» روایت‏ شده است. زیارت دیگر آن است که جابربن‏ عبدالله انصاری دراین روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارت نامه آن امام در نیمه ‏ماه رجب نقل شده و با جمله‏«السلام علیکم یا آل الله...» شروع می ‏شود.(2) مورخان نوشته ‏اند که جابربن عبدالله انصاری، همراه عطیه عوفی موفق شدند که درهمان اولین اربعین پس ازعاشورا به زیارت امام حسین‏«ع‏» نائل آیند. وی که آن هنگام ‏نابینا شده بود، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهای کوچک برداشت تا سر قبر حسین بن علی‏«ع‏» آمد و با راهنمایی عطیه، دست روی قبر نهاد و بیهوش شد، وقتی به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین! سپس گفت:«حبیب لا یجیب حبیبه...» آنگاه ‏زیارتی خواند و روی به سایر شهدا کرد و آنان را هم زیارت نمود.(3)


 








عبدالحسین

یکى نوغنچه اى از باغ زهرا

بجست از خواب نوشین بلبل آسا

به افغان از مژه خوناب مى ریخت

نه خونابه که خون ناب مى ریخت

بگفت اى عمّه بابایم کجا رفت ؟

بُدانیدم در برم دیگر چرا رفت ؟

مرا بگرفته بود این دم در آغوش

همى مالید دستم بر سر و گوش

به ناگه گشت غایب از بر من

ببین سوز دل و چشم تر من

حجازى بانوان دل شکسته

به گرداگرد آن کودک نشسته

خرابه جایشان با آن ستمها

بهانه طفلشان سر بار غمها

ز آه و ناله و از بانگ و افغان

یزید از خواب بر پاشد هراسان

بگفتا کاین فغان و ناله از کیست ؟

خروش و گریه و فریاد از چیست ؟

بگفتش ازندیمان کاى ستمگر

بُود این ناله از آل پیمبر

یکى کودک ز شاه سر بریده

در این ساعت پدر درخواب دیده

کنون خواهد پدر از عمّه خویش

وزاین خواهش جگرها را کند ریش

چون این بشنید آن مَردُود یزدان

بگفتا چاره کار است آسان

سر بابش بَرید این دم به سویش

چه بیند سر بر آید آرزویش

همان طشت و همان سر قوم گمراه

بیاوردند نزد لشکر آه

یکى سرپوش بُد بر روى آن سر

نقاب آسا به روى مهر انور

به پیش روى کودک سر نهادند

زنو بر دل غم دیگر نهادند

به ناموس خدا آن کودک زار

بگفت اى عمّه دل ریش افکار

چه باشد زیر این مندیل مستور

که جُز بابا ندارم هیچ منظور

بگفتش دختر سلطان والا

که آن کس را که خواهى هست این جا

چو این بشنید خود برداشت سرپوش

چُه جان بگرفت آن سر را در آغوش

بگفت اى سرور و سالار اسلام

زقتلت مر مرا روز است چون شام

پدر بعد از تو محنتها کشیدم

بیابانها و صحراها دویدم

همى گفتندمان در کوفه و شام

که اینان خارجند از دین اسلام

پرستارى نَبُد جُز تازیانه

مرا بعد از تو اى شاه یگانه

زکعب نیزه و از ضرب سیلى

تنم چون آسمان گشته است نیلى

بدان سر جمله آن جور و ستمها

بیابان گردى و درد و اَلَمها

بیان کرد و بگفت اى شاه محشر

تو برگو کى بریدت سر زپیکر

مرا در خُردسالى در بدر کرد

اسیر و دستگیر و بى پدر کرد

همى گفت و سر شاهش در آغوش

به ناگه گشته از گفتار خاموش

پرید از این جهان و در جنان شد

در آغوش بتولش آشیان شد

خدیو بانوان در یافت آن حال

که پریده است مرغ بى پر و بال

به بالینش نشست آن غم رسیده

به گرد او زنان داغ دیده

فغان برداشتندى از دل تنگ

به آه و ناله گشتندى هم آهنگ

از این غم شد به آل اللّه اطهار

دوباره کربلا از نو نمودار

 








حضرت زین العابدین(ع) به همراه عمه بزرگوارشان بعد از واقعه عاشورا به روشن گری این نهضت پرداختند و با خطبه های متعددی که در مجلس یزید قرائت کردند سبب زنده نگاه داشتن اسلام و واقعه کربلا شدند.

حجت الاسلام حسن وطن خواه، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار رسا با اشاره به سالروز شهادت امام سجاد(ع) به بررسی سیره اخلاقی ایشان پرداخت و گفت:
حضرت زین العابدین(ع) در تمام زمینه های اخلاقی سر آمد انسان های دوران خود بود و بر همه مردم جهان برتری داشتند.
وی ادامه داد: در تاریخ نقل شده که روزی غلام امام سجاد(ع) به اشتباه یکی از فرزندان ایشان را کشت، وقتی امام سجاد(ع) این صحنه را دیدند و متوجه شدند که این کار غلام از روی عمد نبوده در همان لحظه غلام خود را بخشیدند.
این نویسنده و پژوهشگر حوزوی با اشاره به صفت «سیدالساجدین» امام سجاد(ع) اظهار داشت: حضرت علی بن حسین(ع) در هر شرایط و موقعیتی که پیش می آمد سجده شکر برای خداوند متعال به جا می آورند.
وی ادامه داد: زمانی که دو مسلمان با هم نزاع داشته و میان آن ها رفاقت برقرار می شد امام سجاد(ع) سجده شکر می کرد، همچنین ایشان بعد از هر نماز واجب و هر کاری سجده می کردند به همین سبب به حسین بن علی(ع) «سجاد» می گفتند.
حجت الاسلام وطن خواه به نقش امام سجاد(ع) در رساندن پیام عاشورا اشاره کرد و ابراز داشت: حضرت زین العابدین(ع) به همراه عمه بزرگوارشان، حضرت زینب(س) بعد از واقعه عاشورا به روشن گری این نهضت پرداختند و با خطبه های متعددی که در مجلس یزید قرائت کردند سبب زنده نگاه داشتن اسلام و واقعه کربلا شدند.
وی افزود: همچنین امام سجاد(ع) بعد از واقعه عاشورا با گریه ها و خواندن دعاها مردم را متوجه نهضت سیدالشهدا(ع) می کردند، هر چند ایشان نتوانستند با قیام ظاهری حکومت را در دست بگیرند اما با قرائت دعاها در زمینه های مختلف مردم را متوجه حکومت استبدادی امویان می کردند.
این استاد حوزوه تصریح کرد: امام سجاد(ع) با دعا و مناجات خود افزون بر این که حکومت ظالم بنی امیه را برای مردم معرفی می کرد مباحث توحیدی، روش عبودیت، بندگی و صفات خدا را برای مردم بیان می کردند.
استاد سطح عالی حوزه علمیه قم بیان داشت: البته دعاها و مناجات حضرت زین العابدین(ع) صرفا برای آموزش مردم نبود بلکه خود ایشان نیز به وسیله این دعا به معنویت توجه داشته و در برابر خداوند متعال خود را کوچک می شمردند.
حجت الاسلام وطن خواه با تأکید بر توجه به کلمات نورانی امام سجاد(ع) و الگوگیری از این سخنان نورانی گفت: کلمات نورانی امام سجاد(ع) همانند یک تابلو راهنما سبب راهنمایی و رشد افراد می شود و کسی که نتواند از این سخنان نورانی استفاده کند به هلاکت می رسد.
وی در پایان اضافه کرد: اگر افراد بخواهند به سیر و سلوک برسند باید از کلمات اهل بیت(ع) و علمای اخلاق استفاده کنند و بدون داشتن استاد اخلاق نمی توان به معنویت رسید.








آیا معصومین(ع) نیازمند درود وسلام های ما می باشند ؟

گفته اند که فایده صلوات بر آن حضرت(صلى الله علیه وآله) براى فرستنده است که بر اثر این عمل پاداش مى یابد، زیرا خداى تعالى درجه و مقامى به آن بزرگوار داده و نعمت هایى به او بخشیده که درود و دعا بر آن چیزى نمى افزاید، البته عده اى گفته اند فایده آن درخواست، بالا بردن درجه و افزوده شدن پاداش آن حضرت (صلى الله علیه وآله) هم هست، زیرا نعمت هاى خدا را اندازه نیست، و بر این گفتار اخبار رسیده از معصومین(علیهم السلام) است که دلالت به مطلب دارد  .
معنای صلوات

صلوات در لغت به معنی «دعاست» و نماز را به جهت این که شامل دعا می‌شود «صلاة  » می‌گویند  .

اما صلوات در میان عرف مردم شامل دو چیز می‌شود  :

معنای اول: سلام و درود بی‌کران خداوند و فرشتگان و کسانی که ایمان به رسول خدا آوردند، به جهت عظمت، مقام و منزلت آن حضرت صلوات بر محمد (صلی الله علیه و آله  ) و آلش می‌فرستند  .

معنای دوم: صلوات به معنای نماز است .

عده‌ای هم صلوات پروردگار عالم را به پنج معنی تقسیم می‌کنند .

1- به معنای رحمت

2- به معنای مغفرت

3- به معنای شفاء

4- به معنای تزکیه

5- به معنای کرامت

فرستادن صلوات به ین معنا است که از خدا درخواست می‏کنیم تا رحمت خاصی که «صلوات» نامیده شده و ما نمی‏دانیم حقیقت آن چیست، برای پیغمبر مقرر بفرماید. بزرگان دین گفته‏اند صلوات از خدای متعال «رحمت»، از ملائکه «تزکیه» و از مؤمنین «دعا» است. وقتی دعا می‏کنیم، از خداوند می‌خواهیم تا آن رحمت را خدا بر پیغمبر نازل کند .

معنای حروف صلوات از دیدگاه علمای دین

بعضی از علمای دین حروف صلوات را به معنای خاصی به کار برده‌اند که عبارت‌اند از:

«صاد» در صلوات از «صمد» است که از اسماء خداوند است .

«لام» در صلوات از «لطیف» است که از اسماء خداوند است .

«واو» در صلوات از «واحد» است که از اسماء خداوند است .

«هاء» در صلوات از «هادی» است که از اسماء خداوند عالم است.

فضایل صلوات در روایات

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «هر کس صد بار بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله) صلوات بفرستد، خداوند صد حاجت او را برآورده می‌سازد

حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید:«هیچ دعایی به آسمان نمی‌رسد ، مگر این که دعا کننده بر محمد و آل او صلوات بفرستد

صلوات بر اهل بیت(علیهم السلام)

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، فِی کُلِّ وَقْتٍ وَ کُلِّ أَوَانٍ وَ عَلَی کُلِّ حَالٍ عَدَدَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی مَنْ صَلَّیْتَ عَلَیْهِ، وَ أَضْعَافَ ذَلِکَ کُلِّهِ بِالْأَضْعَافِ الَّتِی لا یُحْصِیهَا غَیْرُکَ، إِنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ. (دعای 44 صحیفه سجادیه

فرستادن صلوات به این معنا است که از خدا درخواست می‏کنیم تا رحمت خاصی که «صلوات» نامیده شده و ما نمیی‏دانیم حقیقت آن چیسترا برای پیغمبر مقرر بفرماید.

بزرگان دین گفته‏اند : صلوات از خدای متعال «رحمت»، از ملائکه «تزکیه» و از مؤمنین «دعا» است.خداوند متعال می‏فرماید: « إِنَّ اللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ ؛هم خدا و هم فرشتگان بر پیغمبر اکرم صلوات می‏فرستند»

انواع رحمت

رحمت انواع گوناگونی دارد؛ اما هر رحمتی «صلاة» نیست. «صلاة» تحیّت است، رحمتی است همراه با احترام.

رحمت شامل موجودات غیرانسانی و غیر ذی‏شعور نیز می‏شود . همه چیز مشمول رحمت خداست؛ حیوانات نیز مشمول رحمت‏های دیگری هستند، رحمت‏هایی که درک می‏کنند؛ اما هیچ کدام اینها «صلاة» نیست.

سلام ویژه ، چه سلامی است؟

«صلاة» به عنوان تشبیه، یک سلام ویژه‏ است. انسان وقتی به کسی سلام کند، به او احترام می‌گذارد. ادای احترام یک امر اعتباری است. در هر طایفه و قومی، مردم برای خود یک نوع ادای احترام دارند.

بعضی کلاه خود را برمی‌دارند یا بعضی دست به سینه می‏گذارند ، یا به شکل دیگر.

در زبانهای مختلف الفاظ مختلفی نیز بکار می‏برند. اصل کلمه سلام به معنی سلامتی و امنیت است؛ این که می‌گوییم سلام بر شما، یعنی من به شما امنیت می‏دهم.

بر همین اساس سلام را رحمت خاصی به شمار می‌آورند اما چون به عنوان ادای احترام گفته می‏شود، تحیت نیز به شمار می‌رود.

چه کسانی لایق احترام خداوند می باشند ؟

خداوند متعال می‏فرماید: « إِنَّ اللّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ ؛هم خدا و هم فرشتگان بر پیغمبر اکرم صلوات می‏فرستند.»( احزاب / 56)

البته خدا در جای دیگر نیز فرموده بر مؤمنین نیز صلوات می‌‏فرستیم؛ یعنی مؤمنینی هستند که لایق احترام خداوند هستند. خدا رحمتی که توأم با احترام هست بر آن‏ها نازل می‏کند ، بعد می‏فرماید: « یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً؛ شما بر پیغمبر هم صلوات بفرستید و هم سلام. »

فایده فرستادن صلوات برای ما و معصومین علیهم السلام چیست؟

درخواست رحمت چه جایگاهی و چه فایده‏ای برای ما دارد؟ چرا به ما دستور داده شده تا صلوات بفرستیم؟ مگر پیامبر خدا، فاقد رحمت الهی است که ما باید برایشان از خداوند رحمت را طلب کنیم؟

گفته اند که فایده صلوات بر آن حضرت(صلى الله علیه وآله) براى فرستنده است که بر اثر این عمل پاداش مى یابد، زیرا خداى تعالى درجه و مقامى به آن بزرگوار داده و نعمت هایى به او بخشیده که درود و دعا بر آن چیزى نمى افزاید، البته عده اى گفته اند فایده آن درخواست، بالا بردن درجه و افزوده شدن پاداش آن حضرت(صلى الله علیه وآله) هم هست، زیرا نعمت هاى خدا را اندازه نیست، و بر این گفتار اخبار رسیده از معصومین(علیهم السلام) است که دلالت به مطلب دارد.( ترجمه المراقبات، ص 244)

با توجه به اعتقاد ما شیعیان و بر اساس رویات گوناگونی که ما به آن معتقدیم وجود مقدس پیغمبر اکرم و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین و فاطمه زهرا سلام الله علیها واسطه‌ی نزول فیض برای مخلوقات هستند. به ویژه تعبیراتی که در زیارت جامعه کبیره است ، البته منحصر به جامعه کبیره نیست .

در زیارتهای دیگر نیز هم‌چون در زیارت آل یاسین، مخصوصاً آل یاسین کبیر، مضامینی شبیه این مطلب و یا شاید فاخرتر از آن نیز یافت ‏شود؛ « فَمَا شَیْءٌ مِنَّا إِلَّا وَ أَنْتُمْ لَهُ السَّبَبُ وَ إِلَیْهِ السَّبِیل ؛چیزی و خیری از ما بوجود نمی‏آید، مگر اینکه سبب آن شما هستید.» (بحارالأنوار، ج 99، ص 92، باب 7، «زیارة الإمام المستتر عن الأبصار»)

در زیارت جامعه کبیره این موضوع فراوان ذکر شده است :

بِکُمْ یُمْسِکُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَی الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ : به واسطه شما (اهل بیت‌ (علیهم السلام)) است که خدای متعال آسمان را نگه می‏دارد تا روی زمین سقوط نکند .

بِکُمْ یُنَزِّلُ الْغَیْثَ؛ بِکُمْ یُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ یَکْشِفُ الضُّر؛ غصه‏ها را به واسطه شما اهل بیت(علیهم السلام) برطرف می‌‏کند، دعاها را به واسطه شما مستجاب می‏کند.

گفته اند که فایده صلوات بر آن حضرت(صلى الله علیه وآله) براى فرستنده است که بر اثر این عمل پاداش مى یابد، زیرا خداى تعالى درجه و مقامى به آن بزرگوار داده و نعمت هایى به او بخشیده که درود و دعا بر آن چیزى نمى افزاید، البته عده اى گفته اند فایده آن درخواست، بالا بردن درجه و افزوده شدن پاداش آن حضرت(صلى الله علیه وآله) هم هست، زیرا نعمت هاى خدا را اندازه نیست، و بر این گفتار اخبار رسیده از معصومین(علیهم السلام) است که دلالت به مطلب دارد

در بعضی روایات تعبیرات بیشتر و آشکار‌تری وجود دارد در اینکه اهل بیت(علیهم السلام) تنها برای زمان خود و مابعد خود نیستند؛ بلکه پیش از حیات مادی نیز آن‌ها وساطت داشته‌اند.

دراین ‌باره در زیارت جامعه آمده است: خَلَقَکُمُ اللَّهُ أَنْوَاراً فَجَعَلَکُمْ بِعَرْشِهِ مُحْدِقِینَ حَتَّی مَنَّ عَلَیْنَا بِکُمْ ؛ در ادامه ین زیارت می‌فرماید: وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَیْکُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وَلَایَتِکُمْ طِیباً لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَةً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْکِیَةً لَنَا وَ کَفَّارَةً لِذُنُوبِنَا.

شکر عملی نعمت!

بنابراین ؛ اولاً : قدردانى و سپاسگزارى از حضرت پیامبر(صلى الله علیه وآله) امر عقلایى است که او واسطه فیض و اسوه و مربى و راهنماى ماست و از طرفى بهترین مخلوق خداوند و عصاره خلقت.

ثانیاً : او و خاندانش راه و صراط اقوم براى نیل به سوى خداوند که حتى نماز بدون ذکر صلوات بر آنان قبول نیست .

ثالثاً : به دلیل نیاز بشر به کمال و ضعف مفرط او وفور نعمت هاى خداوند بر او عقل حکم مى کند، شکر منعم و سپاسگزارى از او در گفتار و عمل، لذا خداوند فرمود من و ملائکه درود مى فرستیم بر محمد(صلى الله علیه وآله) اى مؤمنین شما نیز چنین کنید لذا از این جهت هم واجب و لازم است، اگر چه بیان شد که نفس صلوات برا فرستنده است و خود راهى و صراطى براى هدایت و به کمال رسیدن بشر است.




برچسب ها : مذهبی



 

یکی از سفارشات اکید پیامبر بزرگوار اسلام سفارش به جوان محوری و توجه کافی به نسل جوان می باشد چرا که اساسا اسلام مجموعه ای از قوانین و معانی ملکوتی است و دلهای آماده و نزدیکتر به ملکوت آمادگی بیشتری برای پذیرش آن از خود نشان می دهد .

جوانان از آن جهت که به ملکوت نزدیکترند در پذیرفتن و باور حقانیت دین و سپس برای جان سپاری در مسیر اهداف دینی مهیاتر می باشند به عبارتی کوتاه جوانان هم در مقام دل سپاری و هم سرسپاری خالص تر، آماده تر و جدی تر هستند.

قال رسول الله (صلی الله علیه و آله):
اوصیکم بالشبان خیراً فانهم ارق افئدة، ان الله بعثنی بشیراً و نذیراً فحالفنی الشبان و خالفنی الشیوخ .

سفارش می کنم شما را که با جوانان به خوبی و نیکی رفتار کنید چرا که آنان نازک دل ترند، خداوند مرا به پیامبری برانگیخت جوانان به من گرویدند و یاریم کردند و بزرگسالان به مخالفت برخاستند.

در این روایت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله یکی از نشانه های فضیلت در پیر و یکی از نشانه های فضیلت در جوان را معرفی نمودند.

معمولا جوانی از نظر پوشش، گفتار، سلوک و تقاضاها و خواهشهای نفسانی اقتضائاتی برخلاف دوره پیری دارد مانند: نوپوشی، پرکلامی، شوریدگی، شکاکیت دینی، آزادی از قیود، میل گرائی و ...

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در کلامی مبارک می فرمایند یکی از نشانه های خیریت جوان این است که از نظر خصلتهای مثبت خود را به خصلتهای افراد پیر تزیین دهد مثلا بسان انسانی باتجربه، و ساخته شده همت عالی او عبادت و پیروی خدا باشد در زندگی با دقت و احتیاط بیشتر حرکت کند و از شتابزدگی پرهیز نماید و به عبارتی طوری زندگی کند که گویا دور دوم زندگی اوست.

امروزه این پدیده را شاهد هستیم که جوانانی مطالعاتی صدها ساله دارند و معروف به دانشمندان جوان هستند و...
 

منبع«سفینة البحار، ج 2، ص 176»




برچسب ها : مذهبی برچسب ها : اخلاقی تربیتی


صفحات :
|  <  1  2  3  4  5  >>  >  |