معنی و مفهوم حسد

حسد رذیله ای است که مانع درک و تحمل موفقیت های دیگران از سوی حسود می شود و نمی تواند نعمتی را که نصیب دیگری شده بپذیرد. حسود همواره آرزو می کند که موفقیت ها و نعمت های مذکور از محسود گرفته شود.

علامه احمد نراقی صاحب معراج السعاده در این باره می گوید: "حسد یعنی تمنای زوال نعمتی از برادر مسلم خود، از نعمت هایی که صلاح او باشد."(معراج السعاده – ملا احمد نراقی، ص362)

حسد از امراض نفسانیه و بدترین رذایل و خبیث ترین آنها می باشد. در این باره علامه احمد نراقی می گوید: "حسد صاحب خود را به عذاب دنیا گرفتار، و به عقاب عقبی مبتلا می سازد، زیرا که حسود در دنیا لحظه ای از حزن و الم و غصه و غم خالی نیست. چون که او هر نعمتی که از کسی دید متألم می شود و چون نعمت خدا نسبت به بندگان خود بی نهایت است، و هرگز منقطع نمی شود پس حسود بیچاره پیوسته محزون و غمناک است. و اصلا به محسود ضرری نمی رسد، بلکه ثواب و حسنات او زیاد می شود." (معراج السعاده – ملا احمد نراقی – ص362)

روایاتی در رابطه با حسد

"امام صادق (علیه السلام) می فرماید: براستی حسد است که ایمان را می خورد چنانچه آتش هیزم را."(گناهان کبیره، ج2 شهید دستغیب، ص342)

"امام صادق(علیه السلام) می فرماید: اساس کفر سه چیز است: حرص، تکبر، حسد." 4(گناهان کبیره، ج2- شهید دستغیب، ص342)

"امام علی علیه السلام می فرماید: اَلحَسَدُ یَضنِی؛ حسد، آدمی را رنجور می کند."(پرتوی از کلام امام علی(علیه السلام) منصور کریمیان، ص108)

غبطه به معنی آرزو کردن دارا شدن مثل نعمتی است که به دیگری رسیده است بدون اینکه از رسیدن نعمت به آن شخص بدش بیاید و میل برطرف شدنش را داشته باشد، در صورتی که غبطه آرزوی دارا شدن مثل همان نعمت است حسد آرزوی برطرف شدن آن نعمت از صاحبش می باشد.

 امام علی علیه السلام می فرماید: آدم حسود، حسرت ها و افسوس هایش بسیار، و گناهانش چند برابر است."(پرتوی از کلام امام علی(علیه السلام)، منصور کریمیان، ص 109 )

 تفاوت حسد با غبطه و غیرت

"غبطه به معنی آرزو کردن دارا شدن مثل نعمتی است که به دیگری رسیده است بدون اینکه از رسیدن نعمت به آن شخص بدش بیاید و میل برطرف شدنش را داشته باشد، در صورتی که غبطه آرزوی دارا شدن مثل همان نعمت است حسد آرزوی برطرف شدن آن نعمت از صاحبش می باشد."(معراج السعاده – ملا احمد نراقی، ص 363)

"و اگر زوال و نابودی چیزی را از کسی بخواهد که صلاح او نباشد غیرت گویند."

راههای مقابله با حسد

1- تأمل و تفکر در آثار و عوارض تلخ حسد.

2- تواضع، خیرخواهی و به دیگران خدمت کنی. و از رسیدن خیر به دیگران شاد شوی و از موفقیت های و خوبی های دیگران همیشه صحبت کنی.

3- به یاد بیاورید که خداوند نعمت های زیادی به او(خود فرد حسود) داده به یاد افرادی که مشکلات بیشتری دارد بیفتد که من در مقایسه با آنان نعمت های زیادی دارم.

4- با پیروی از دستورات دین و آموزه های معصومین(علیهم السلام) عقل و خرد خود را ورزیده و قوی کند.

5- تبدیل کردن حسد به غبطه بدانیم که شکست دیگری هیچ کمکی به ما نمی کند و چه بسا مشکلاتی نیز به بار می آورد. لذا به جای تخریب دیگران به تقویت خود بپردازیم.

6- نسبت به دیگران خوش بین باشیم. سوء ظن داشتن به دیگران باعث حسادت می شود. حسود پس از ریاکاری، عوام فریبی و ... به تخریب چهره مردم می پردازد. و این عمل بر ضد خوش بینی است.

7- دعا و تضرع برای پیراستن نفس از آلودگی ها(از جمله حسد) و مداومت به این در خواست.

8- به خود تلقین کردن که من خوب شده ام و من دیگر چنین نیستم از حسد نفرت دارم.

9- تأمل در بی ثباتی دنیا و به یاد مرگ بودن و انسان بداند و غافل نباشد که دیری نمی پاید که حسود و حاسد در خاک پوسیده و فاسد می شوند و یاد و نامی از آنها باقی نمی ماند .

10- حسادت بر کسی باعث ضرر دین و دنیای حسود می شود و به محسود ضرری نمی رسد و حتی اگر حسود عملی انجام دهد نیکی هایش برای محسود نوشته می شود. 

زندگی چهار فصل زیستن است

یک روز، بهاری و یک شب ، پاییزی

شاید در تابستانت پای بکوبم در شادیت

و شاید در زمستانت گرمایی باشم برای وجودت

ولی امروز بزرگ ترین لحظه زیستن توست

پس خوش باش و صمیمانه بخند ...

جام جم آنلاین: طبق اظهارات انجمن روان‌ شناسی آمریکا، ورزش کردن این امکان را به بدن می‌دهد که با استرس مبارزه کند و آن را رها سازد  .

نتیجه مستقیم ورزش این است که جسم و ذهن‌تان تقویت شود و بیشتر بتوانید بلافاصله خود را با عوامل استرس‌ زا تطبیق دهید. ورزش منظم موجب می‌شود شما به طور طبیعی احساس خوب بودن و بهتر شدن کنید و می‌توانید مسائل جزئی خود را کوچک بشمارید تا شرایط کلی را درک کنید.

ورزش موجب ترمیم رشته‌های عصبی مغز و حتی باهوش‌تر شدن شما می‌شود. با تمام این اوصاف، بسیاری از زنان در پیش گرفتن یک برنامه ورزشی منظم دچار مشکل هستند و به عذر و بهانه‌هایی چون «وقت ندارم» یا «سرم شلوغ است» متوسل می‌شوند.

این دسته از زنان با آوردن عذر و بهانه‌های مختلف در مقابل این روش سالم کاهش استرس مقاومت می‌کنند زیرا این کار لازمه‌اش این است که ما خودمان را دوست بداریم و از خود مراقبت کنیم. لازم است زنان فواید ورزش را در ذهن خود مرور کنند تا نسبت به آن راغب‌تر شوند و عذر و بهانه‌ای برای انجام آن نیاورند.

تغذیه سالم فراموش نشود

زمانی که فردی دچار استرس می‌شود، تغذیه اهمیت فراوانی پیدا می‌کند. سبزیجات، انواع نان‌ها، خشکبار و تخم‌مرغ مواردی از تغذیه سالم در زمان استرس است.

این مواد با ویتامین‌هایی که دارد باعث می‌شود ‌ سیستم ایمنی آسیب‌دیده ناشی از استرس ترمیم یابد و سلسله اعصاب تقویت شود البته همیشه در مصرف مواد خوراکی دقت داشته باشید که در عین حجیم بودن، چاق‌کننده و پرچربی نباشد.

در ضمن اگر شما جزو افرادی هستید که علاقه فراوانی به خوردن دارید، بهتر است یک برنامه غذایی صحیح برای خود تنظیم کنید. همچنین مواد تاثیرگذار قوی در کاهش استرس شامل سبزیجات برگ پهن، مرکبات، جو، ماهی، کاهو، انواع نان‌ها و مخمر آبجو است.

حس شوخ‌ طبعی را در خود پرورش دهید

شوخ ‌طبعی یک روش جالب و بسیار موثر در کاهش استرس و جدا شدن از تجربه‌های ناخوشایند با دیگران است. وقتی شوخ‌طبعی باعث می‌شود‌ شما از شرایط لذت ببرید، دیگر نیازی نیست‌ الزاما اتفاقی بیفتد تا شما خوشحال شوید.

شما می‌توانید با داشتن احساس خوشحالی و طنزی که از درونتان نشأت می‌گیرد و حتی بدون هیچ علت خاصی احساس خوشحالی کنید.

با داشتن حس شوخ‌طبعی می‌توانید از بسیاری از گفت‌وگوهای بی‌حاصل و مشاجرات تکراری جلوگیری کنید و در بسیاری از مواقع نیز تعادل احساسی عاطفی خود را (بخصوص‌ هنگام از کوره در رفتن)‌ دوباره پیدا کنید. پزشکان، شوخ‌طبعی را ‌ داروی رایگان‌ و فیزیولوژیست‌های ورزشی آن را ‌ تردمیل درونی‌ می‌نامند.

سعی کنید ظاهر خوبی داشته باشید

هنگامی که شما مراقب ظاهرتان هستید، بیشتر احساس اعتماد به نفس می‌کنید. شما هر لباسی را که بر تن داشته باشید در واقع همان‌گونه که هستید خود را ابراز می‌کنید.

سبک خاص لباس پوشیدن شما حسی ‌ایجاد می‌کند و نشان‌دهنده این است که شما چه کسی هستید. به عنوان مثال اگر همواره لباس مشکی بر تن می‌کنید، این احساس را به دیگران منتقل می‌کنید که پیرو سادگی هستید، به دور از ریخت و پاش و بی‌نظمی و تا حدودی هم مرموز و بالعکس اگر همواره رنگ‌های روشن به تن می‌کنید و از زیورآلات درشت ‌ استفاده می‌کنید به دیگران این پیام را انتقال می‌دهید که به من نگاه کنید! من رها، گشاده و صبور هستم.

پس سعی کنید ‌ ظاهر متناسبی داشته باشید و آراسته باشید چرا که افراد در اولین برخورد از ظاهرتان خصوصیات شخصیتی شما را مورد ارزیابی قرار می‌دهند.

مراقب خود باشید

اصولا برخی‌ زنان عادت دارند ‌زندگی خود را با دیگران مقایسه ‌‌ و احساس حسادت می‌کنند و به این ترتیب از موهبتی که خود از آن برخوردار هستند، استفاده نمی‌کنند و خود را متحول نمی‌سازند. سعی کنید مقایسه‌ها و حسادت‌هایتان را کنار بگذارید تا بتوانید از زندگی‌تان لذت ببرید.

از تغییر دادن دیگران دست بکشید

بعضی از زنان تصور می‌کنند‌ می‌‌توانند دیگران را تغییر دهند. آنها فکر می‌کنند اگر به قدر کافی تلاش کنند و‌ استمرار و مداومت به خرج دهند، طرف مقابل بالاخره روزی متحول می‌شود؛ البته کاملا منطقی است که تصور کنید می‌توانید روی اشخاص دیگر تاثیرگذار باشید، اما این که بتوانید همسر، دوستان و اطرافیان را کاملا تغییر دهید، در اشتباهید.

ممکن است آنان برای زمان کوتاهی تغییر کنند، اما این زمان هرگز طولانی نخواهد بود و تلاش برای تغییر دیگران معمولا شما را نومید می‌کند، پس مجبور نیستید سعادت و حال خوش خود را وابسته به رفتار دیگران بدانید.

به خودتان توجه کنید

برای بسیاری از زنان مراقبت از دیگران و توجه به آنها بخش مهمی از زندگی روزانه‌شان به حساب می‌آید. مراقبت کردن از عزیزان و کمک به دیگران برای خیلی‌ها امری طبیعی است و به ما احساس انسان بودن می‌دهد، اما اگر به خودتان توجه نداشته باشید این نوعدوستی به شما لطمه می‌زند.

سعی کنید مسوولیت‌هایی را که دست آخر شما را ناراحت می‌کند، نپذیرید. به جای آن تلاش کنید مراقب خودتان باشید چرا که شما تنها کسی هستید که می‌توانید ‌ از خودتان مراقبت کنید و کسی بیش از شما متوجه و مراقب سلامت‌ شما نیست  .

به این نکته هم توجه کنید هر چه بیشتر از خودتان مراقبت کنید، بیشتر می‌توانید مراقب دیگران باشید. در آخر می‌توان گفت شاید متوقف ساختن نگرانی‌ها و استرس‌ها مشکل باشد، اما غیرممکن نیست  .

یکی مدام آه می‌کشد، یکی دست را زیر چانه می‌زند و روی کاغذهای چیده‌شده روی میز خط‌های کج و معوج می‌کشد و وقت می‌کُشد، یکی مرتب از پشت میز کار بلند می‌شود و با همکاران بخش‌های مختلف درِ گوشی حرف می‌زند و از هر دری گلایه می‌کند، یکی رفتن به جهنم از آمدن به محل کار برایش خوشایند‌تر است، دیگری تا مشغول کار است، مدام خودخوری می‌کند و به امید تمام‌شدن زمان کار، ساعت را نگاه می‌کند، آن دیگری زیاد از حد غرغر می‌کند و آن دیگری تا فرصتی بیابد از محل کار جیم می‌شود و اگر دستش برسد هفته‌ای چند بار با دیگران بگومگو می‌کند  .

همه این آدم‌ها یک درد مشترک دارند؛ دکتر پروین ناظمی، روان‌شناس و مشاور در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید درد اینها نارضایتی از شغل و لذت‌نبردن از محیط کار است.

اگر آدم‌ها کارشان را با علاقه انتخاب کرده باشند و از روی اجبار به سمت شغلی نرفته باشند حتی اگر محیط کار، ناملایماتی هم برایشان داشته باشد آنها به جای ابراز نارضایتی با شرایط سازگار می‌شوند.

استعدادهای ناشناخته

ضرورت کشف استعداد‌ها و توانایی‌هایی که هر فرد با آنها زاییده می‌شود، فقط تبلیغ شرکت‌های کشف استعداد و متخصصان استعدادیاب نیست، بلکه شناخت هر فرد از توانایی‌هایش نیازی جدی است که اگر به آن اهمیت داده نشود، می‌تواند به نارضایتی شغلی منجر شود.

دکتر ناظمی با اشاره به این مطلب توضیح می‌دهد: نارضایتی شغلی بدون علت به وجود نمی‌آید، گاهی ممکن است این نارضایتی به خاطر انتخاب شغلی باشد که تناسبی با توانایی‌های فرد ندارد، مثلا کسی برای انجام کارهای هنری خلق‌شده، اما به اجبار خانواده یا شرایط اجتماعی در رشته حسابداری تحصیل می‌کند یا برعکس کسی به حسابداری علاقه دارد و این رشته را با عشق ادامه داده، اما وقتی نوبت انتخاب شغل می‌شود به علت محدودیت‌های بازار کار در شغلی غیر‌مرتبط مشغول می‌شود. پس طبیعی است که این دو گروه ـ هر دو بویژه اگر آدم‌های حساسی باشند ـ‌ در محیط کار احساس نارضایتی می‌کنند و هر روز با فشارهای روانی ناشی از این نارضایتی روبه‌رو می‌شوند.

مدیران ناکارآمد، همکاران معترض

برخی مدیران، مدیریت را با ریاست و تدبیر را با داد و فریاد و تنبیه اشتباه می‌گیرند؛ اینها در هر محیط کاری که باشند حس نارضایتی را به نیروی انسانی تزریق می‌کنند.

ناظمی می‌گوید: این دسته از مدیران سلامت روانی کارمندانشان را به خطر می‌اندازند، چون شاغلان در یک محیط کار نیاز به حس احترام و به دست آوردن جایگاه متناسب با شأن خود دارند و باید مطمئن باشند بیشتر کار‌کردن آنها مترادف با رسیدن به مراتب بالاتر است.

این روان‌شناس، داشتن همکاران معترض و ناراضی را نیز منشأ اختلال در سلامت روان افراد می‌داند و همنشینی‌با آنها را ابزار تولید استرس و سرمنشأ دچار‌شدن به بیماری‌های جسمی تلقی می‌کند.

او می‌گوید: در تمام محیط‌های کاری کسانی هستند که تیپ شخصیتی‌شان معترض است. آنها نسبت به همه چیز اعتراض دارند و حتی اگر همه‌چیز روبه‌راه باشد، بازهم موضوعی برای اعتراض و گله پیدا می‌کنند. طبیعی است اگر افراد در محیط کار با چنین کسانی همکاری نزدیک داشته باشند، منفی‌گرا و برخوردهای نادرست‌شان بر آنها نیز تاثیر می‌گذارد و حس نارضایتی را به آنها منتقل می‌کند. بی‌شک، ایجاد استرس در افراد و داشتن تنش‌های درونی و اضطراب پیامد حتمی همنشینی با چنین آدم‌هایی است.

برخی اختلال شخصیت دارند

برخی آدم‌های منفی‌گرا که همه‌چیز را با عینک بدبینی می‌بینند، اختلال شخصیت دارند. ناظمی، این افراد را در زمره شخصیت‌های ضداجتماعی ـ که افرادی همواره ناراضی‌اند ـ‌ جا می‌دهد و تاکید می‌کند: برخی معترضان نیز بیماران پارانوییدی هستند که ذهنشان مملو از افکار بدبینانه و منفی است و منفی نشان‌دادن محیط کار و حتی بد جلوه‌دادن اتفاقات خوب از ویژگی‌های آنهاست.

به گفته این روان‌شناس، دوری‌کردن از چنین اشخاصی بهترین راه برای نجات روان و حرکت به سمت سلامت جسمی و روانی است.

به خاطر سلامت روان، سازگار شو

«یا زنگی زنگ یا رومی روم»؛ شاید بشود این نسخه باستانی را برای افراد شاغل که در معرض نارضایتی شغلی قرار دارند، پیچید.

ناظمی می‌گوید: روان‌شناسان عقیده دارند آدم‌های باهوش و بادرایت کسانی هستند که شرایط موجود را می‌سنجند و بر اساس واقعیت‌ها تصمیم می‌گیرند. مثلا کسانی که می‌بینند اگر شغلشان چند ایراد دارد، اما در عوض منبعی برای درآمد است یا این شغل باعث ایجاد وجهه و جایگاه اجتماعی برایشان می‌شود پس با ایرادات آن کنار می‌آیند تا با استفاده از محسنات شغل به درجات بالاتر برسند. به بیان دیگر، دیدن جلوه‌های مثبت یک شغل بهترین روش برای سازگارشدن با محیط کار است، همان‌طور که تعریف‌کردن یک هدف برای خود و تلاش برای رسیدن به آن نیز بهترین انگیزه برای پذیرش ادامه شغل در محیط مورد نظر است.

با این حال، این روان‌شناس این نسخه را برای همه افراد تجویز نمی‌کند، چون می‌داند برخی شرایط کاری از حد تحمل برخی افراد خارج است و می‌تواند به تشدید استرس و درنهایت افسردگی و بیماری‌های جسمی ناشی از آن منتهی شود. به همین علت او به چنین افرادی که حاضرند به خاطر استرس‌های شغلی عطای آن را به لقایش ببخشند، توصیه می‌کند در صورت امکان هر چه سریع‌تر آن محیط را ترک کنند و به متعادل‌کردن کفه سلامت روانشان بیندیشند.

پوست میوه، بیرونی‌ ترین لایه و پوشش روی میوه است. در میوه‌هایی همچون هندوانه، این پوشش بسیار ضخیم و تنها یک لایه است، در حالی که در خانواده مرکبات مثل پرتقال، رویه میوه کمی نازک‌ تر و در واقع پوست میوه است. پوست نه تنها از میوه در برابر محیط زیست، میکرو و ماکرو ارگانیسم محافظت می‌کند، بلکه حاوی مواد مغذی است که موجب حفظ سلامتی انسان نیز می‌شود.

ویژگیهای پوست میوه‌ها
در برخی از میوه‌ها، پوست میوه به صورت کاملاً محکم به خود میوه چسبیده است و در برخی دیگر میوه و پوست آن انسجام کمتری دارند. ضخامت پوست میوه‌ها با هم فرق دارد. این مسئله حتی در میوه‌هایی که از یک خانواده هستند نیز دیده می‌شود. پوست میوه‌ها، در برخی موارد بسیار نازک و گاه کلفت و ضخیم است. در برخی میوه‌ها مثل سیب و انگور، مزه پوست همانند خود میوه است و در برخی دیگر مثل پاپایا، مزه پوست آن به علت وجو تانن فراوان، تلخ است. در میوه‌های اسیدی پوست به راحتی جدا می‌شود (موز). رسیدن میوه‌ها با فرایند آنزیمی همراه است که برخی از مشخصه‌های میوه را مانند رنگ، طعم، عطر و دانه‌ها تغییر می‌دهد. معمولاً پوست میوه‌ها سرشار از روغن‌های ضروری هستند که میوه را خوش عطر می‌کنند. غدد چربی در تمام سطح پوست میوه وجود دارد.

خواص پوست سیب
بدون سدیم و بسیار کم چرب است  کلسترول بد (LDL) را کاهش و کلسترول خوب (HDL) را افزایش می‌دهد.  به دلیل داشتن منیزیم و پتاسیم، فشار خون را پایین می‌آورد.  مانع از پوکی استخوان در یائسگی خانم‌ها می‌شود.  کوئرستین حاوی مقادیر قابل توجهی فلاوونوئید است که خاصیت ضد التهابی داشته و برای سلامت بسیار مفیداست. این ترکیبات با تخریب رادیکال‌های آزاد، از تخریب سلول‌های مغز جلوگیری می‌کنند و در واقع بیماری آلزایمر را در کهنسالی کاهش می‌دهند.  از سرطان ریه، پستان، روده بزرگ و کبد پیشگیری می‌کند.  با انواع بیماری‌های قلبی و عروقی مبارزه می‌کند.  به درمان آسم، دیابت و وبا کمک می‌کند.  از تصلب شرائین پیشگیری کرده و خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش می‌دهد.  فیبر موجود در آن به هضم غذا کمک و از یبوست پیشگیری می‌کند و وزن را کاهش می‌دهد.  قند خون را تنظیم می‌کند. ویتامین B6 موجود در آن، سیستم عصبی مرکزی را کنترل و ویتامین E آن، با رادیکال‌های آزاد و سموم مبارزه می‌کند و به همین ترتیب روند پیری را کاهش می‌دهد. خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و تاثیر منفی رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کند و موجب رطوبت غشاهای مخاطی و پوست و چشم‌ها می‌شود.   نیاسین از سر درد و افسردگی پیشگیری کرده و اسید فولیک موجود در آن علاوه بر تقویت انرژی، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

توجه داشته باشید که حساسیت به پوست سیب یکی از حساسیت‌های شایع است که بیشتر در شمال اروپا دیده می‌شود. افرادی که به پوست سیب حساسیت دارند، می‌توانند از سیب پخته شده استفاده کنند؛ زیرا گرما مواد حساسیت‌ زا را از بین می‌برد.

سندرم آلرژی دهانی نوعی واکنش به آنزیم موجود در سیب است که با خوردن به خصوص پوست سیب باعث بروز واکنش حساسیتی می‌شود. این واکنش با خارش، آبریزش بینی، عطسه و ریزش اشک از چشم‌ها همراه است و در واقع دستگاه تنفسی فوقانی و چشم‌ها را تحریک می‌کند. در برخی افراد نیز خوردن سیب با پوست موجب اختلال در دستگاه گوارش و استقراغ و اسهال می‌گردد؛ بنابراین افراد مبتلا به اختلالات گوارشی مانند بیماری‌های کرون و دیورتیکولیت بهتر است با احتیاط این میوه را مصرف کنند.

فواید پوست میوه

حتی اگر پوست میوه نیز خوردنی باشد، باز هم ما عادت کرده‌ایم میوه‌ها را پوست بکنیم. در حالی که، پوست میوه یکی از مهم ‌ترین اجزای رژیم غذایی و دارای مواد مغذی ضروری است که نقش مهمی در سلامتی دارد. پوست برخی از میوه‌ها همچون انگور و زغال‌اخته حاوی آنتی‌اکسیدان‌های ضروری مثل آنتوسیانین، تانن، کاتچین و … است. برخی از میوه‌های زرد نیز حاوی کاروتن و لوتئین هستند. جزء اصلی رنگدانه‌های میوه زیر پوست قرار دارد. پوست بعضی از میوه‌ها پُر از فیبر است که این ترکیبات به عبور مواد غذایی از معده و هضم غذا و رفع یبوست کمک می‌کند. آنها سموم غذا را دفع می‌ کنند و با محافظت از غشاء موکوسی روده، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کاهش می‌دهند. رژیم غذایی حاوی فیبر به حذف نمک‌های صفراوی کمک و از جذب مجدد آنها جلوگیری می‌کند؛ در نتیجه کلسترول بد خون کاهش می‌یابد. پوست میوه‌ها علاوه بر اینکه کم کالری، کم قند و کم چربی هستند، با مصرف آنها می‌توان مصرف سایر مواد غذایی در طول روز را کاهش داد.

پوست برخی از میوه‌ها، به‌ خصوص مرکبات مانند پرتقال و نارنگی حاوی ویتامین c (اسکوربیک اسید) است. برخی از آنها حاوی منبع عظیمی از ویتامین A، ویتامین‌های گروهB، مواد معدنی، کلسیم، سلنیوم، منگنز و روی هستند. مطالعات اخیر نشان می‌دهند ترکیبات خاصی در پوست میوه‌ها وجود دارد که در بیماران مبتلا به آسم، به دفع برونکو اسپاسم کمک می‌کند و در مطالعه‌ ای که توسط دکتر واستون و همکارانش انجام شد، آمده است که عصاره پوست میوه‌ها، خس‌ خس و سرفه و تنگی نفس را در بزرگسالان مبتلا به آسم بهبود می‌بخشد.

شستشوی میوه

اگر چه توصیه ما این است که میوه‌ها را با پوست بخورید، ولی حتماً به نظافت آنها توجه داشته باشید:

به منظور حفظ میوه‌ها از آفات، معمولاً آنها را با اسپری‌های حشره‌کش، سمپاشی می‌کنند؛ بنابراین توصیه می‌شود  حتما قبل از خوردن میوه‌ها آنها را با دقت بشویید.  غالبا تخم و کیست حشرات درون میوه‌ها باقی می‌ماند، خوردن میوه‌های خام و نشسته موجب ورود این مواد به عضلات و یا مغز و سیستم عصبی می‌شود.  خوردن میوه‌های سالم و بدون لک، به‌ ویژه برای کودکان توصیه می‌شود. دست کم نیم ساعت قبل از خوردن میوه آنها را در ظرف آب نمک قرار دهید و سپس با آب سرد بشویید و خشک کنید تا مطمئن شوید که هیچ تخم حشره‌ای در آنها باقی نمانده است.  می‌توانید پوست میوه‌ها را با چاقو ببرید و خشک کنید و در ظرف در دار به دور از رطوبت نگه‌دارید.

از پوست لیمو و مرکبات می‌توانید در ترشی‌ها استفاده کنید و یا کیک‌ها و شیرینی‌ها را با آنها طعم ‌دار کنید.  در هند پوست انبه را در آفتاب خشک کرده و پس از آسیاب کردن با کمی زردچوبه و فلفل سیاه مخلوط و نوعی ادویه کاری درست می‌کنند که به غذاهایشان طعم ویژه‌ای می‌دهد.  در پوست برخی از میوه‌ها، ترکیبات سمی وجود دارد که تلخ مزه هستند و ممکن است در افراد مستعد حساسیت و واکنش‌های جدی ایجاد کند.  پوست سیب در مقایسه با خود سیب حاوی 2-6 برابر آنتی ‌اکسیدان بیشتر است؛ به خصوص آنتی‌اکسیدان کوئرستین.  این آنتی‌ اکسیدان در مبارزه با بیماری‌های قلبی و سرطان بسیار مفید است.

مطالعات نشان می‌دهند که تاثیر و فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی سیبی که با پوست خورده می‌شود، بسیار بیشتر از سیبی است که پوستش را گرفته‌اند. تقریبا نیمی از ویتامین C موجود در سیب درون پوست آن نهفته است. علاوه بر این، خوردن سیب با پوست، مقدار فیبر نامحلول را در بدن افزایش می‌دهد. پوست سیب حاوی پروسیانیدین و کاتچین، ترکیبات کوئرستین، اسید کلروژنیک و … است. اگر چه خود سیب نیز حاوی این مواد می‌باشد، ولی غلظت آن نسبت به پوست سیب بسیار کمتر است. اسید کلروژنیک تنها ماده مغذی است که مقدار آن در یک سیب تازه بیش از پوست سیب می‌باشد. (ماهنامه دنیای سلامت)